Oosterdorpsstraat 162
Het is 1958 wanneer Evert van Wessel en zijn vrouw Heintje een huis laten bouwen aan de Oosterdorpsstraat 162. Henk van Wessel, het jongste kind en enige zoon, mag op 22 december 1958 daarvoor de eerste steen leggen. Herinneringen daaraan heeft Henk niet meer, hij is dan pas drie jaar oud. Verhalen uit de overlevering kent hij wel. “Het huis is gebouwd door aannemer Wim van Deuveren”, zegt Henk. “Zijn bedrijf zat aan de overkant van de straat. Wim was een harde werker en werkte dag en nacht. Hij kon ook eigenlijk niet stoppen met werken”.
Op het moment van bouwen woont het gezin Van Wessel zelf ook aan de overzijde van de Oosterdorpsstraat, in het huis dat nu nummer 125 draagt. Henk en zijn twee zussen zijn daar geboren.
“Het huis dat mijn ouders lieten bouwen was op het land van mijn opa, die iets verderop boerderij Nieuw Rassert bezat”, zegt Henk. “Ik denk dat mijn ouders het stuk bouwland goedkoop hebben kunnen krijgen”.
In 1959 betrekt het gezin Van Wessel de nieuwe woning. De ouders van Henk, alsmede zijn zusters Wil en Netty, die respectievelijk zeven en twee jaar ouder zijn, krijgen een eigen kamer op de bovenverdieping. “Voor mij was geen plaats meer”, zegt Henk gekscherend. “Daarom kreeg ik de zolder. Daar had ik twee kleine raampjes om naar buiten te kijken. De zolder moest je op met een vlizotrap”.
Foto rechts: Henk van Wessel legt op 22 december 1958 de eerste steen van het huis aan Oosterdorpsstraat 162. Aannemer Wim van Deuveren ziet dat het goed is.
Rechts het huis aan Oosterdorpsstraat 162, waarvan Henk van Wessel op 22 december 1958 als driejarige de eerste steen mag leggen. Links de woning die de familie Van Wessel rond 1972 laat bouwen en waar hun leven tot 1984 verder gaat.
Met het betrekken van het nieuwe huis trekt ook opa Hendrik van Wessel, naar wie Henk vernoemd is, bij hen in. Opa is dan al een stuk in de tachtig en moet het doen met een klein kamertje op de benedenverdieping. Hij overlijdt in 1965 op 90-jarige leeftijd. Henk: “Toen mijn opa overleed heeft mijn vader van dat kamertje een kantoortje gemaakt”.
“In de gang, tegenover de trap, hing bij ons de telefoon. Zo’n bakelieten ding. Dan kon je op de trap zitten bellen. Ik weet ook ons nummer nog: 305. Alle telefoonnummers hadden in die tijd maar drie cijfers”.
In de zeventiger jaren krijgt Evert van Wessel opnieuw de bouwkriebels en laat hij op het stuk grond tussen zijn woning en boerderij Nieuw Rassert, wat dan nog de groentetuin is, een nieuw huis bouwen. Rond 1972 trekt de familie in de nieuwe woning (nu Oosterdorpsstraat 164) en wordt het pand aan Oosterdorpsstraat 162 verkocht aan de familie Mulder, afkomstig uit Woudenberg. “Die mensen hebben het huis wit laten schilderen”, weet Henk nog. “Daar hebben ze nog problemen mee gehad met de gemeente. Volgens mij hadden ze geen vergunning”.
Voor het verhaal over deze eerste steenlegging is Henk van Wessel weer even bij zijn voormalige ouderlijke woning terug. “Achter het huis was een kolenhok”, weet hij nog. “De familie Mulder heeft daar later een volière gemaakt”.
De sporen van beide bouwwerken zijn jaren later nog te zien op de muur aan de achterzijde. Verder wijst Henk het ‘tuinpad van mijn vader’ aan, dat achter hun huis naar de boerderij van zijn opa liep. Opa zelf woont daar in die tijd dan al niet meer, maar de boerderij is nog wel in bedrijf. “Ome Eib runde het boerenbedrijf”.
In de jeugdjaren van Henk zijn er aan de Oosterdorpsstraat de nodige boerenbedrijven. “Tegenover ons woonde Mees Ravenhorst”, zegt Henk. “Die had tien kinderen. Sommige wat ouder dan ik, een aantal wat jonger. Ik heb daar heel wat tijd doorgebracht, want er was altijd wel wat te doen. Er stond bijvoorbeeld een hele grote schuur. Om de drie maanden kwamen daar duizenden jonge kuikentjes. Dat was een mooi gezicht”.
“We liepen vanuit huis zo de weilanden in”, zegt Henk verder. “Daar zag je allemaal bloemetjes, kieviten en grutto’s”.
Evert en Heintje van Wessel betrekken in 1984 een andere woning in Hoevelaken en verlaten daarmee, na drie woningen, de Oosterdorpsstraat. Henk is dan zelf al getrouwd en het huis uit, net als zijn beide zusters.
Links de huidige bewoners van Oosterdorpsstraat 162, Ben en Hannie ten Raa. Rechts eerste steenlegger Henk van Wessel, 62 jaar later.
Dit verhaal is gemaakt in het najaar van 2020.
Nieuwe bewoners
Het huis aan Oosterdorpsstraat 162 wordt in 1999 door Ben en Hannie ten Raa gekocht van Dick en Janna van Hoek. Aan de woning zijn dan al de nodige aanpassingen gedaan. De vlizotrap is vervangen door een vaste trap, van de keuken en bijkeuken is een woonkeuken gemaakt en een nieuwe bijkeuken verbindt, samen met de carport, het huis met de garage. “In de garagevloer zit nog wel de aardappelkelder”, zegt Ben. “Maar die gebruik ik niet. Vanwege de condens is die wat vochtig”.
Ben en Hannie ten Raa wonen al ruim twee decennia met veel plezier aan de Oosterdorpsstraat. “We hebben het erg naar onze zin”, zeggen ze. “We kennen vrijwel iedereen en hebben met de buurtbewoners een goed contact. Eén van hen heeft een tennisbaan achter zijn huis. Hij vroeg eens of ik een keer kwam tennissen. Inmiddels tennis ik daar regelmatig met hem en een aantal buren”.
De drukte van de doorgaande weg vinden Ben en Hannie minder gezellig. “Maar je kunt het niet veranderen”, zeggen ze. “Je merkt precies wanneer er file op de snelweg is. Dan is het hier extra druk”.
Tegenover de drukte staat de rust van de landelijkheid aan de achterzijde van de woning. “Daar is de natuur nog enigszins in tact. We zien regelmatig een ree of een fazant. Ook in onze tuin zien we leuke dieren. We hebben eekhoorns, koolmezen en roodborstjes in de tuin. Er komt zelfs af en toe een groene specht en er vliegt wel eens een buizerd over”.