Tragedie in pastorie Hoevelaken
Door Aart Veldhuizen, oktober 2015
Tegen de zuidmuur van de Dorpskerk staat een eenzame grafsteen die dateert uit de tijd dat de doden nog begraven werden rond de kerk; in 1871 kwam een einde aan die oude traditie.
De grafsteen vermeldt de naam van Engelbertus Marinus van IJsendijk, candidaat tot de Heilige Dienst. Uit de mondelinge overlevering hoorde ik tientallen jaren geleden dat de overledene een familielid was van de Hoevelakense predikant Arent van IJsendijk, die op 30 mei 1847 zijn werk in het dorp begon. Zijn familielid zou zijn intrek in de pastorie hebben genomen om te ontkomen aan een ernstige epidemie die vooral in de steden veel slachtoffers maakte. Tevergeefs: ook op het ‘gezonde’ platteland werd hij slachtoffer van de gevreesde ziekte.
De grafsteen vermeldt de naam van Engelbertus Marinus van IJsendijk, candidaat tot de Heilige Dienst. Uit de mondelinge overlevering hoorde ik tientallen jaren geleden dat de overledene een familielid was van de Hoevelakense predikant Arent van IJsendijk, die op 30 mei 1847 zijn werk in het dorp begon. Zijn familielid zou zijn intrek in de pastorie hebben genomen om te ontkomen aan een ernstige epidemie die vooral in de steden veel slachtoffers maakte. Tevergeefs: ook op het ‘gezonde’ platteland werd hij slachtoffer van de gevreesde ziekte.