Wanneer Henk leider wordt van het veteranenteam behoort Teus al enkele jaren tot de vaste kern van dat team. “Ik heb de langste tijd bij de veteranen gevoetbald”, zegt hij. “Ik kreeg daarvoor zelfs nog dispensatie, want voor de veteranen moest je een bepaalde leeftijd hebben, 35 geloof ik. Dat was ik nog niet”.
Na zijn aanmelding als lid komt Teus eerst uit in de hoofdmacht. De eerste wedstrijd in de historie van sc Hoevelaken vindt plaats in Hulshorst. Aldaar wordt met 6-0 verloren. “Dat vonden we nog weinig”.
Na een half jaar ‘vlaggenschip’ komt Teus terecht bij Hoevelaken 2, waar hij een decennium voetbalt. Uiteindelijk belandt hij bij de veteranen, waar hij in 2002 pas op 57-jarige leeftijd afscheid neemt. “Ik heb bij de veteranen veel schik gehad. Soms moesten we ’s morgens om tien uur spelen. Daar kwam dan weinig van terecht. Sommigen waren op dat tijdstip nog zo dronken van de vrijdagavond, dat ze letterlijk kotsend op het veld liepen”.
Tijdens zijn actieve carrière behoort Henk al tot het trainersgilde. Met veel plezier traint hij dan al jeugdkeepers. Daarnaast maakt hij jaren deel uit van de Cocktailcommissie, die in de jaren tachtig met regelmaat mixtoernooien organiseert. Tevens is hij in de negentiger jaren één van de grondleggers van de sponsorcommissie.
In de 21e eeuw is Henk, met één onderbreking, twaalf jaar leider van Hoevelaken A1, met Ben Boekhout als hoofdjeugdtrainer. “Ik heb in die jaren veel respect voor Ben gekregen”, zegt Henk. “Iedere keer was er wel weer wat en moest er met deze of gene gesproken worden. Maar het gekke was, de moeilijkste jongens waren vaak ook de beste voetballers. Vooral de beginjaren waren geweldig, met Joop Haverkamp als grensrechter en later Jos Springveld als verzorger. Ik heb met heel veel plezier met die jonge voetballers gewerkt”.
Teus is voor de oudgedienden binnen onze club nog vooral bekend als barkeeper. Na drie jaar wedstrijdsecretaris te zijn geweest (1976-1979) tapt hij van 1979 tot 1994 vijftien jaar, samen met vrouw Marrie, de biertjes. Eerst in samenwerking met het echtpaar Jelle en Tonnie Faber, later als zelfstandig verantwoordelijke voor het clubhuis, met hulp van anderen. Vooral in het clubhuis aan de Sportweg is dat dolle pret. Met grote regelmaat verschijnen op donderdagavond rond een uur of één nog de kaarten op tafel, wanneer de meesten al op één oor liggen. “Dan kwam ik om drie uur thuis en moest ik om vijf uur de weg weer op. Dat ze me nooit hebben aangehouden en dat het al die tijd goed is gegaan ……”
Hans van den Bos is penningmeester, wanneer Teus de verantwoording over het clubhuis draagt. “Eens in de maand kwam hij bij me langs, om de clubkas te controleren. Ooit kwam ik een cent tekort. Die moesten we zelf bijleggen. Marrie is een tijd lang op zoek geweest naar een cent, maar ondertussen zoop Hans wel twee potten bier van me leeg”.
Het is de tijd, dat bijna iedereen zijn ‘gelag’ laat opschrijven. “Tachtig procent deed dat. Bij een bepaald bedrag moest je betalen. Dan moest je de desbetreffende persoon waarschuwen. Het is wel voorgekomen dat we iemand op zijn rekening aanspraken. Die beloofde dan op zaterdag te betalen, wat ook gebeurde. Ondertussen streepten we alvast zijn naam door en openden een nieuwe rekening voor hem. Als de penningmeester het maar niet kwam te weten”.
Teus en Henk zijn nog altijd gouden krachten voor sc Hoevelaken. Teus maakt al jaren deel uit van de JJC. Iedere dag is hij op het complex te vinden, behalve op zondag. “Ik was na mijn pensioen een jaar thuis, toen iemand van de JJC me kwam polsen om van deze groep deel uit te komen maken. Ik weet niet eens meer wie. Ik heb er nooit spijt van gehad”.
Henk is inmiddels 34 jaar keeperstrainer en zit namens de doelwachters al ruim een decennium in de commissie Voetbal Technische Zaken, de voormalige technische commissie. Daarmee stopt hij aan het eind van dit seizoen.